in ’t donker dal
het licht valt diep
door ’t bladerdek

de witte vogel fladdert weg

de gorzen en de rallen
en de schrille karekieten
zingen bij de  rotte stam

in ’t donker dal
het licht valt diep
door ’t bladerdek

wij zwoegen hier en zingen
zweten bij de rotte stam
wij zwoegen hier en zingen luid:

op schorsen slaan en stengels splijten
niemand heeft een beter kleed
alle naden soepel slijten
niemand heeft een beter kleed

witte vogel, witte vogel
vlieg en zoek mijn Minnelief
zeg haar dat ik bij haar kom

op schorsen slaan en stengels splijten
niemand heeft een beter kleed
alle naden soepel slijten
niemand heeft een beter kleed

in ’t donker dal
het licht valt diep
door ’t bladerdek

de witte vogel fladdert weg

Lierke Plezierke

Zij:

krullengras, krullengras
pikken pakken plukken plakken
dikke plokken in de prullenmand
pluk nog maar een volle hand

straks op weg van huis naar Lier
alleen mijn lief geeft mij plezier

 Hij:

fietsen fietsen langs ’t kanaal
elke kilometer telt de paal
harder duwen rapper trappen
dieper hijgen adem happen

’t is van Booischot nog zo verre
maar in Lier daar staat mijn Sterre

 

wettet al

1.

Wettet al José: de pauws komt ni

(…)

Neeje

(…)

‘k Peins het, ja

er komt geen schot in de zaak

de vakjes in uw scholen barsten
waar gij net het rot had
weggetegeld begot

mieren marie we hemme wee mieren he

ter Laken verzakt, de Neet vertroebelt
den bakker is failliet

gij slaat uw straten om
als mouwen van uw hemd
& strijkt het leven in de plooi
van suf & duf maar daar verkraakt

uw stem: ge kretst, ge krast & ge krijst
want er zit pijn in uw botten, maar ze

slaat u over, die stem van u & dan
af, & niks krijgt ge er nog uit

Louisa van hiernaast staat in haren hof
te roepen dat de paus niet komt

toch niet (weeral niet)

(het klein rotzakske)